Meerdaagse (4) dag 3 - 7-6-2024

Dag 3 7-6-2024

De langste etappe staat op het program, 145 km volgens het organisatiecomité. De groepen zijn weer opnieuw ingedeeld zodat er nieuwe gesprekken gevoerd kunnen worden. Ook de wegkapiteins zijn anders dan gisteren. Vandaag de eer aan Paul K. (maar die was gisteren toch ook al wk?) en Gert. Gert had een gpx file gekregen die hem moest assisteren bij het rijden van de route, zonder voorkennis! Hij probeerde vlak voor de start broer Paul C. te charteren om het van hem over te nemen maar deze bedankte voor de eer, echter niet nadat hij de route ook op zijn Garmin had geladen. Paul K. stond erbij en keek ernaar, hij had de route gemaakt en in detail eigen gemaakt. On y va!

Groep A vertrok zoals te doen gebruikelijk als eerste en voor de wind in gestrekte draf ging het naar Hardenberg. Inderdaad dezelfde weg als gisteren en wel helemaal tot Coevorden. Nu begon het onbekende. In de buurt bij Schoonebeek toverde de NAM ons de nodige JA-knikkers voor. Ze knikten nog steeds actief.

Bij Schoonebeek werd de kortste weg naar Deutschland genomen en weldra gingen we ongemerkt de grens over. Velen zonder geldige papieren en hierdoor waren we eigenlijk illegaal, wisten we ook eens hoe dat voelt. De grootste veranderingen waren de paaltjes langs de weg (wit met een zwarte plek) en de fietspaden die kriskras lopen en waar vaak geen touw aan vast te knopen is. Verder niets dan lof.

Daar één der mannen tijdens het wildplassen de wind van voren kreeg van de dames waardoor hij op zijn schoen stond te druppelen, durfde de rest geen plaslek mee aan te geven. Dirk zag echter zijn kans schoon toen er even oponthoud was omdat iemand plotseling erg moe was en in het gras ging liggen om achter een boom ….. Toen hij weer opkeek waren zijn groepsgenoten uit het zicht verdwenen. Even gas geven en alles komt weer samen, toch? Niet dus, weg bleef weg. Telefoon uit dus kostte het de nodige tijd om de groep weer bijeen te krijgen. Toen dit na 20 minuten toch gelukt was, kreeg Dirk ze uitgemeten. Werd Piet eerder geplaagd met een paaltje, Dirk was het pispaaltje.

Buiten de dorpen was het wel lekker fietsen in het Duitse land waar in Esche de koffie werd genoten onder een overkapping met bankjes. Groep B moest groep A najagen want die konden het zelf niet vinden. Verder ging het maar de onbekende route zorgde vaak na stilstand voor problemen voor de apparatuur om de juiste richting aan te geven. Gert heeft ongeveer 9 km extra gereden om de juiste weg te vinden door alle uitvalswegen uit te proberen.

Ootmarsum was nog ver en voor we er aankwamen waren we alweer terug in het vertrouwde Niederlande. Op het moeilijk vindbare dorpsplein werd de lunch genoten. Ook deze keer weer een kroket, we gaan er steeds beter op fietsen. Nog even de weerberichten bekijken. Met een beetje mazzel houden we het nog een poosje droog. Niet alleen het inrijden was lastig, het uitrijden was een puzzel die gelegd moest worden.

Eenmaal goed op weg werden ons zandwegen voorgeschoteld, niet ieders favoriete ondergrond. Menig keer kwamen we groep b tegen, geen idee waar die telkens vandaan kwamen maar veelal via wegen waar groep a nooit geweest was. Via Vroomshoop naar Den Ham waar de volgwagen op wederom het Dorpsplein was geparkeerd en waar in de muziektent nog even werd bijgetankt voor de laatste loodjes.

De Overijsselse Vecht volgend kwamen we uiteindelijk bij een pontje over dit water. We waren niet de enige en moesten Ben, die na het verloren- rijder-incident de achterhoede had gevormd en vaak de rijders telde om niet weer een verloren schaap te moeten terugvinden, achterlaten. Gelukkig was groep b aangesloten in de rij en werd hij liefdevol door hen opgenomen voor de laatste kilometers.

Van de begeleiders was bij aankomst niets te bekennen. Zij bleken in hun huisje een kleine siësta te houden. Ze probeerde dit te verbloemen door te melden dat ze tot laat in de supermarkt waren geweest en zich even wilden opfrissen. Dit verklaarde de slaap in hun ogen natuurlijk niet.

Het diner bestond deze keer uit een BBQ en Cees A. werd gevraagd zijn kunsten aan de grill te vertonen. Na de nodige opstartproblemen kweet hij zijn op wonderbaarlijke wijze van zijn opgelegde taak. Malse steaks, hamburgers, speklappen, etc. waren erg in trek bij zijn klanten. Na nog even nagebabbeld te hebben werden de onderkomens opgezocht want morgen is een nieuwe maar ook de laatste dag van deze vierdaagse.

Zonder iemand tekort te doen mogen we nu Cees Spruijt vast bedanken voor zijn tomeloze inzet om van ons verblijf in Rheezerveen een succes te maken. Zijn goede contacten met de uitbater en de cateraar maakte het mogelijk dat we niets tekort kwamen en dat er geen uitwisseling van eigendommen plaatsvond. Op zijn eigen, streng maar rechtvaardige manier heeft hij ons getracht op te voeden zodat hij later geen verwijten zou krijgen. Nu maar hopen dat iedereen heeft geluisterd. We gaan het wel zien in de navordering.

Morgen gaan we terug naar Zwolle, echter niet nadat we een (ver?) familielid van Gert hebben bezocht om koffie te drinken. Om 8:00 uur ontbijt en depart om 9:00 uur. Dan is de bagage in de trailer, de boel netjes achter gelaten. Zo doen wij dat bij de TFC.